K wobsahej skočić

Kulowc (Kulow)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Kulowc
Keula
Połoženje Kulowca na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Kulowca na karće Hornjeje Łužicy
DEC
město: Kulow
zagmejnowanje: 1978
wobydlerstwo: 206 (31. decembra 2016)[1]
wysokosć: 123 metrow n.m.hł.
51.39055555555614.243333333333123
póstowe čisło: 02997
předwólba: 035725
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Kulowčan/ka
adjektiw:
Kulowčanski
skłonowanje:
Kulowca, Kulowcej, Kulowc, Kulowcom, w Kulowcu
Kapałka w Kulowcu
Kapałka w Kulowcu

Kapałka w Kulowcu

Kulowc (němsce Keula; 1936–47 Runddorf) je wjes ze 206 wobydlerjemi[2] na sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša k městu Kulow a leži 123 metrow nad mórskej hładźinu při Čornym Halštrowje. Běše hač do lěta 1978 samostatna gmejna.

Susodne wjeski su Spale na sewjerowuchodźe, Kulow na juhu a Nowa Wjes na sewjerozapadźe. Zapadnje Kulowca so Dubrjenske bahno namaka, jedne z najwjetšich přirodoškitnych pasmow Sakskeje.

Prěnje historiske naspomnjenje jako Chula je z lěta 1286.[3]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 203 wobydlerjo, z nich 202 Serbaj.[4] Tež Arnošt Černik zwěsći srjedź 1950tych lět hišće serbskorěčnu wjetšinu wot 62,5 % wobydlerstwa.[5] Katolscy a ewangelscy Kulowčenjo přisłušeja Kulowskej wosadźe.

Powětrowy wobraz Kulowca. Derje spóznajomna je typiska sydlišćowa forma kulowca.
  1. staw: 31. decembra 2016; Podaća měšćanskeho zarjadnistwa Kulow
  2. 31. decembra 2016; Podaća měšćanskeho zarjadnistwa Kulow
  3. Kulowc w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 91. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 249. [269 wobydlerjow, z nich 102 dorosćenaj z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 9 z pasiwnymi, 57 serbskich dźěći a młodostnych, 101 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
 Commons: Kulowc – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije