Kosiw
swójske mjeno | Косiв | ||
| |||
Wopon a chorhoj | |||
---|---|---|---|
| |||
Zakładne daty | |||
stat | Ukraina | ||
oblasć | Iwano-Frankiwsk | ||
přestrjeń | 11,38 km² | ||
wobydlerstwo | 8.637 (2016) | ||
hustosć zasydlenja | 759 wob./km² | ||
póstowe čisło | 78600 — 78604 | ||
předwólba | (+380) 3478 | ||
Kosiw (ukrainsce Косiв, pólsce Kosów, Kosów Pokucki abo Kosów Huculski) je město w Iwanofrankiwskej oblasći na zapadźe Ukrainy. Leži w historiskej Huculskej něhdźe 90 kilometrow južnje Iwano-Frankiwska.
Ma něhdźe wósom tysac wobydlerjow.[1]
Sydlišćo naspomni so prěni raz w lěće 1424 a bě tehdy wobsydlene wot Huculow. 1654 dósta měšćanske prawa a wot 1775 słušeše do rakusko-wuherskeho kraja Galiciskeje. Po Prěnjej swětowej wójnje přeńdźe do Pólskeje, hdźež bě dźěl Stanisławskeho wójwodstwa. W Druhej swětowej wójnje bě najprjedy wot Sowjetskeho zwjazka a wot 1941 wot Němskeje wobsadźene.
W Kosiwje nadeńdźe so jedne z najhorcyšich termalnych žórłow Europy.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Чисельнiсть наявного населення Украïни на сiчня 2016 року, Державна служба статистики Украïни, str. 40
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Kossów, Kosów (z Manasterkiem) Warszawa : Filip Sulimierski i Władysław Walewski, 1883 . — T. IV : Kęs — Kutno. — S. 473.
- Косiв // Енциклопедія сучасної України : у 30 т. / ред. кол. І. М. Дзюба [та ін.] ; НАН України, НТШ, Координаційне бюро енциклопедії сучасної України НАН України. — К., 2003¬–2016. — ISBN 944-02-3354-X.
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Burštyn |
Bolechiw |
Dolyna |
Halyč |
Horodenka |
Iwano-Frankiwsk |
Jaremče |
Kaluš |
Kolomyja |
Kosiw |
Nadwirna |
Rohatyn |
Snjatyn |
Tlumač |
Tysmenycja
Sydlišća měšćanskeho typa
Bilšiwci |
Bohorodčany |
Brošniw-Osada |
Bukačiwci |
Bytkiw |
Deljatyn |
Hwizdec |
Jabluniw |
Jezupil |
Kuty |
Lančyn |
Lysec |
Obertyn |
Otynija |
Perehinske |
Pečenižyn |
Rožnjatiw |
Solotwyn |
Černelycja |
Werchowyna |
Wojnyliw |
Worochta |
Wyhoda |
Zabolotiw