Kralowc

**Kralowc**
rusce	Калининград
	Kralowc
	Kralowc
Wopon a chorhoj
Zakładne daty
stat	Ruska
oblasć	Kaliningradska
wysokosć	48 metrow n.m.hł.
přestrjeń	223 km²
wobydlerstwo	431.902 (14. okt 2010)
hustosć zasydlenja	1937 wob. na km²
póstowe čisło	236000–236042
předwólba	(+7) 4012
awtowa značka	39, 91
webstrona	www.klgd.ru/
Kralowc na karće Kaliningradskeje oblasće
	Kralowc

54.73333333333320.483333333333

Koordinaty: 54° 44′ S, 20° 29′ W

Kralowc^[2]^[3] (wot 1946 rusce Калининград/Kaliningrad, do 1946 němsce Königsberg, čěsce Královec, pólsce Królewiec) je město w Kaliningradskej oblasći, eksklawje Ruskeje federacije, ležacej při brjoze Baltiskeho morja mjez Pólskej a Litawskej. Wulkoměsto z něhdźe 420 tysac wobydlerjemi leži nad rěku Pregoła (Pregel).

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Sydlišćo je so w lěće 1255 wot čěskeho krala Přemysła Otakara II. załožiło, zwotkelž ma tež swoje tradicionelne mjeno.

Mjeno Kaliningrad je nowe, runje tak kaž najwjetši dźěl města sameho: Historiske pruske město němsce Königsberg, stolica Wuchodneje Pruskeje, bu w Druhej swětowej wójnje do wulkeje měry zničene. Wobchowali a zdźěla wobnowili su so mjez druhim tachantska cyrkej z rownišćom Immanuela Kanta, někotre měšćanske wrota a bydlenske twarjenja předewšěm w předměstach.

Město nosy wot 4. julija 1946 oficielnje mjeno komunistiskeho statnika Michaila Kalinina, kiž žanežkuli zwiski z městom njeměješe.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

↑ Wuslědki wšoruskeho ludličenja 2010. Zwjazk 1. Ličba a rozdźělenje ludnosće. Tabulki 5, str. 12–209; 11, str. 312–979
↑ Filip Rězak: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. L. A. Donnerhak, Budyšin 1920 (digitalizat).
↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin 1927 (online).

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons: Kralowc – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

[1] Wuslědki wšoruskeho ludličenja 2010. Zwjazk 1. Ličba a rozdźělenje ludnosće. Tabulki 5, str. 12–209; 11, str. 312–979

[2] Filip Rězak: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. L. A. Donnerhak, Budyšin 1920 (digitalizat).

[3] Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin 1927 (online).

[1]

[2]

[3]