Jan Gotthold Běmar

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije

Jan Gotthold Běmar (němsce Johann Gotthold Böhmer; * 29. měrca 1706 w Budestecach, † 1. septembra 1783 w Budyšinje) bě serbski ewangelski prědar a spisaćel filozofiskich spisow.

Narodźi so w lěće 1706 jako syn Budestečanskeho fararja Jana Běmarja a bratr Jana Gotthelfa a Jana Gotttraua Běmarjec. Po wopyće Budyskeho gymnazija studowaše 1725–27 w Jenje a 1727/28 w Lipsku teologiju a filozofiju.

Hač do lěta 1734 dźěłaše jako domjacy wučer w zemjanskich swójbach w Rychbachu, Mišnje, čěskich Warnoćicach a Chołmje. Wot 1730 do 1732 swojemu bratrej Janej Gotttrauwej wučbu podawa. W lěće 1734 nastupi swoje prěnje farske městno w tehdy hišće serbskim Chołmje. 1742 přesydli so do Dołheje Boršće, hdźež pak jenož tři lěta wosta. Wot 1745 do 1755 skutkowaše jako farar hoberskeje Budyskeje Michałskeje wosady, wot 1755 do 1770 jako diakon a wot 1770 hač do swojeje smjerće w lěće 1783 jako arcydiakon Pětroweje cyrkwje.

Běmar napisa za sebje někotre popularnofilozofiske pojednanja, kotrež na namołwu swojich znatych zdźěla anonymnje wozjewi. Někotre so wjacekróć wudawachu.

Jeho druhi syn, Ernst Immanuel Běmar (1739–1812) bě z fararjom w Klětnom.

Spisy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Joh. Albr. Bengels prophetische Zeitrechnung. Leipzig 1751 a 1773 (z druhim titulom).
  • Das Zeugnis der ersten jüdischen und christlichen Kirche von dem göttlichen Ursprunge der heiligen Schrift. Budissin 1756.
  • Zwei Gespräche von der Unsterblichkeit der Seele zwischen einem Bauer und einem Offizier, welcher ein Materialist ist. Budissin 1760, Leipzig 1768.

Žórło[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Franc Šěn: Běmar, Jan Gotthold. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 49sl.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije