K wobsahej skočić

Dešank

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Dešank
Dissenchen
Dešank na karće Delnjeje Łužicy
Dešank na karće Delnjeje Łužicy
DEC
město: Choćebuz
zagmejnowanje: 1994
wobydlerstwo: 1.148 (31. decembra 2015)[1]
přestrjeń: 30.7 km²
wysokosć: 72 metrow n.m.hł.
51.76373614.39487972
póstowe čisło: 03052
předwólba: 0355
Cyrkej w Dešanku
Cyrkej w Dešanku

Cyrkej w Dešanku

Dešank (němsce Dissenchen) je wjes a wot lěta 1994 měšćanski dźěl Choćebuza w braniborskej Delnjej Łužicy. Ma něhdźe 1.100 wobydlerjow a nadeńdźe so wuchodnje Choćebuskeho centruma njedaloko něhdyšeje brunicoweje jamy Choćebuz-sewjer, přichodneho Choćebuskeho wuchodneho jězora. Nimo wsy wjedźe wobjězdna dróha B 168n.

Susodne wjeski su Žylowk na sewjeru, Šlichow na wuchodźe a měšćanski dźěl Žandow na zapadźe.

Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1536. Po statistice Arnošta Muki měješe Dešank we 1880tych lětach 298 wobydlerjow, z kotrychž bě 291 Serbow (98 %).[2] W lěće 1956 zwěsći Arnošt Černik serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot hišće 21,8 %.[3] Za čas NDR bě w Dešanku stejišćo Centralneje delnjoserbskeje rěčneje šule.

W Dešanku nadeńdźe so Choćebuske jastwo, najwjetše w cyłej Braniborskej.

  • Karlo Kito Dalej (1806–1892) – sudniski tołmačer a wučer serbšćiny; w Dešanku narodźeny
  • Mjertyn Myšnaŕ (1849–1892) – wučer a rozšěrjer wědy wo Serbach; w Dešanku narodźeny
  1. staw: 31. decembra 2015; cottbus.de
  2. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  3. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 257. [981 wobydlerjow, z nich 186 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 7 z pasiwnymi, 21 serbskich dźěći a młodostnych, 767 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
 Commons: Dešank – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Dešank w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije