Byčin
Byčin Wohlaer Berg, Bytschin | ||
---|---|---|
wysokosć | 346,5 m | |
kraj | Sakska, Němska | |
| ||
Byčin (prjedy tež Błóćin;[1] němsce Wohlaer Berg, tež Bytschin) je 346 metrow wysoki kopc we wuchodnym dźělu hornjołužiskich honow na hranicy Budyskeho a Zhorjelskeho wokrjesa. Wón nadeńdźe so mjez Wujezdom na zapadźe, Špikałami na sewjeru a Walowami na juhowuchodźe, něhdźe pjeć kilometrow sewjerozapadnje Lubijskeho měšćanskeho centruma.
Hórka je dźěl sewjerneho wuběžka Łužiskich horow, kotryž dźěli Budyski kraj wot Lubijskeho kotoła. Dla swojeho stejišća sewjernje prěnjeho rjećaza Łužiskich horow je hižo zdaloka widźeć. Zalěsnjeny wjeršk je něhdźe 100 metrow wyši hač wjeska Chrapow pod horu. Dla swojeho strategiskeho połoženja słužeše Byčin w Sydomlětnej wójnje kaž tež w Napoleonskich wójnach wojerskim komanderam jako wuhladnišćo. Kejžor Napoleon Bonaparte bě dnja 5. septembra 1813 na Byčinje a w bliskich Špikałach, zo by wojowanje wobkedźbował.
Byčin je so přez lětstotki jako skótna pastwa wužiwał, na čož dopomina drje tež jeho mjeno, wotwodźene wot słowa byk.
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Theodor Schütze: Zwischen Strohmberg, Czorneboh und Kottmar (= Werte unserer Heimat. Zwjazk 24). 1. nakład. Akademie Verlag, Berlin 1974, str. 74sl..
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Filip Jakubaš: Hornjoserbsko-němski słownik. Domowina, Budyšin 1954, str. 62.