K wobsahej skočić

Zahor

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Berge” sposrědkowane)
Zahor
Berge
Połoženje Zahorja na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Zahorja na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Budestecy
zagmejnowanje: 1936
wobydlerstwo: 61 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 270 metrow n.m.hł.
51.11664444444414.429641666667270
póstowe čisło: 02692
předwólba: 035938
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Zahorjan/-ka
adjektiw:
Zahorski
skłonowanje:
Zahorja, Zahorjej, Zahor, Zahorjom, w Zahorju
Kocorowy pomnik a chěža ze stołom w Zahorju
Kocorowy pomnik a chěža ze stołom w Zahorju

Kocorowy pomnik a chěža ze stołom w Zahorju

wikidata: Zahor (Q819466)

Zahor (němsce Berge) je wjesny dźěl gmejny Budestecy w Sakskej z 61 wobydlerjemi.[2]

Zahor leži juhowuchodnje Budyšina při dróze z Budestec do Hornjeje Hórki we Łužiskich horach. Wjeska leži při sewjerowuchodnej skłoninje 384 m wysokeje Słónčneje Hory nad dolinje Sprjewje. na zapadźe přesaha 447,4 m wysoki Mnišonc Zahor.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W Dźělinach, W Dolinach, W Liwinach.[3]

Prěni króć naspomni so wjeska w lěće 1374 jako Bergk a 1486 jako Perig.[4] Hač do lěta 1486 přisłušeše wjeska najprjedy k ležownosćam w Jiłocach a po tym ke klóštrej Marijina hwězda. Zahor so 1936 do Budestec zagmejnowaše.

Za swoju statistiku naliči Arnošt Muka 1883/84 145 wobydlerjow, mjez kotrymiž běchu 112 Serbja (77%) a 33 Němcy.[5] Tehdy ležeše Zahor na južnej kromje serbskorěčneho teritorija w Hornjej Łužicy. Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja Budestečanskej wosadźe.

W Zahorju so 1822 serbski komponist Korla Awgust Kocor narodźi. Před jeho ródnym domom dopomina 22. septembra 1929 poswjećeny pomnik na njeho. W lěće 1912 narodźi so nakładnistwowy lektor a serbski spisowaćel Albert Wawrik w Zahorju, hdźež 1988 tež zemrě.

Powětrowy wobraz Zahorja (2019)
  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Budestecy
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Budestecy
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 4 (digitalizat).
  4. Jan Meschgang: Die Ortsnamen der Oberlausitz. LND, Budyšin 1973, str. 27.
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 50. → wšě wjeski
 Commons: Zahor – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Zahor w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije