Žołty ćernjowc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Žołty ćernjowc
Žołty ćernjowc (Rubus chamaemorus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: Rosoideae
ród: Ćernjowc[1][2] (Rubus)
podród: Chamaemorus
družina: Žołty ćernjowc
wědomostne mjeno
Rubus chamaemorus
L. (1753)
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Žołty ćernjowc (Rubus chamaemorus) je kerk ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).

Korjenina a stołpiki
Muske kćenje žołteho ćernjowa z próšnikowymi nitkami
Žónske kćenje der žołteho ćernjowa z płodowymi łopješkami
Zrawjacy žołty ćernjowc
Ruka zrałych žołtych ćernjowcow
Symjenja žołteho ćernjowa z měridłom

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žołty ćernjowc je dwudomna rostlina, kotraž docpěje wysokosć wot 5 hač 20 cm a ma podzemske wurostki.

Stołpik njenjese kałače.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su wutrobojće-jěrchenkojte a maja pjeć hač sydom kulowate, zubate lapy. Pódlanske łopješka su jejkojte a papjerojte.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do junija. Běłe kćenja su nakónčne, steja po jednym a docpěja šěrokosć wot 2 cm. Pjeć abo wjace krónowych łopješkow je dlěše hač krótke, žałzokosmate keluškowe łopješka.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płód je swětłočerwjeny hač oranžowy a je jědźny.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće we wysokich a přechodnych tymjenjach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w sewjerozapadnej Němskej a sewjernej Europje rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 74.
  2. W internetowym słowniku: Brombeerstrauch

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 58 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije