Łučna želbija
| |
| Łučna želbija (Salvia pratensis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Euasteridy I | |
| rjad: | (Lamiales) |
| swójba: | Cycawkowe rostliny (Lamiaceae) |
| podswójba: | Nepetoideae |
| ród: | Želbija (Salvia) |
| družina: | Łučna želbija |
| wědomostne mjeno | |
| Salvia pratensis | |
| L. | |
Łučna želbija (Salvia pratensis) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łučna želbija je sylne, robustne a zymokrute trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 60 cm.
Zrunane stołpiki su štyrihranite.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Spódnje łopjena su owalne hač dołhojte, njeprawidłownje karbowane a docpěwaja dołhosć wot 6 hač do 12 cm, mjeztym zo mjeńše łopjena su na maksimalnje 1 m dołhich kćenjowych wurostkach.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot meje (apryla) hač do awgusta. Ćmowomódre abo wioletnomódre, rědko běłe kćenja docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač do 2,5 cm. Wone steja po štyrjoch hač po wosmjoch w mutličkach, při čimž hač do dwacećoch mutličkow móže na jednej rostlinje być. Hornja hubka je šěroko-serpikojta. Króna docpěwa dołhosć wot 20 hač do 25 mm.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na suchich trawnikach, na połsuchich trawnikach, na tučnych łukach, na pućach, na skłoninach a na nasypach. Preferuje skerje suche, bazowe, zwjetša wapnite pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje a Marokku rozšěrjena, ale je dźensa tež w sewjernej Europje zdomjacnjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 768 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 314 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 244 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łučna želbija. W: FloraWeb.de. (němsce)