Zubornica
| |||||
| gmejna: | Wysoka Dubrawa | ||||
| zagmejnowanje: | 1928 (do Hbjelska) | ||||
| wobydlerstwo: | 82 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| wysokosć: | 163 metrow n.m.hł. | ||||
51.23388888888914.64163
| |||||
| póstowe čisło: | 02906 | ||||
| předwólba: | 035876 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Zubornica na hamtskej karće z lěta 1886 | |||||
wikidata: Zubornica (Q160803)
| |||||
Zubornica (němsce Groß Saubernitz) je wjeska na zapadźe sakskeho wokrjesa Zhorjelc. Leži 163 m nad mórskej hładźinu w gmejnje Wysoka Dubrawa a ma 82 wobydlerjow.[2]
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Prěnje historiske naspomnjenje jako Sobirnicz běše wokoło lěta 1400.[3] W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 181 wobydlerjow, mjez nimi 149 Serbow (82 %).[4] Po Wienskim kongresu słušeše Zubornica kaž cyły sewjer Hornjeje Łužicy k Pruskej. Hač do lěta 1945 ležeše wjeska při prusko-sakskej hranicy.
Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Arnošt Simon (1905–1974), knihiwjazar, ludowy spisowaćel, nawoda Smolerjec kniharnje; narodźeny w Zubornicy
Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Groß Saubernitz/Zubornica und Sandförstgen/Borštka. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 321–324.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća zarjadniskeho zwjazka Dźěže
- ↑ 31. decembra 2022; podaća zarjadniskeho zwjazka Dźěže
- ↑ Zubornica w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 117. → wšě wjeski
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Zubornica – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajowGmejnske dźěle Wysokeje Dubrawy
Borštka | Drěnow | Dubo | Hbjelsk | Hornje Brusy | Jěrchecy | Radšow | Wukrančicy | Zubornica