Zahrodna jabłučina

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Zahrodna jabłučina
Zahrodna jabłučina (Malus domestica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: Spiraeoideae
tribus: Pyreae
podtribus: Jadrješkosadowe rostliny (Pyrinae)
ród: Jabłučina[1][2][3] (Malus)
družina: Zahrodna jabłučina
wědomostne mjeno
Malus domestica
Borkh.
Wobdźěłać
p  d  w

Zahrodna jabłučina (Malus domestica, Borkh.; Pyrus malus, L.) je štom ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae). Płód tutoho štoma je jabłuko[1][2].

Je sadowa rostlina, kotraž eksistuje we wjele sortach.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Zahrodna jabłučina je štom, kotryž docpěje wysokosć wot hač do 10 m a šěrokosć wot hač do 5 m. Skora zwjetša je ćmowa, šěrobruna a šupiznata. Hałuzy su šěrobrune hač čerwjenojće-brune. Wurostki su móškaće kosmate.

Łopjena su deleka mjechko kosmate, stołpikaty a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 13 cm.

Kćenja a płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje za čas meje. Kćenja docpěja šěrokosć wot 5 cm. Krónowe łopjena su čerwjenje přeběžane. Płody su zelene, žołte abo čerwjene a jara brěčkate.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Ma radšo wutkate, čumpate pódy w powětrowłóžnym, škitanym połoženju.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wona so jako sadowy štom nasadźi. Ličba sortow so na wjace hač 20.000 powobliči.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 174.
  2. 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Apfel
  3. W internetowym słowniku: Apfelbaum

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strony 543-545 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 412 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije