K wobsahej skočić

Wulki jězončik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wulki jězončik
Wulki jězončik (Prunella grandiflora)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Cycawkowe rostliny (Lamiaceae)
podswójba: Nepetoideae
ród: Jězončik[1][2] (Prunella)
družina: Wulki jězončik
wědomostne mjeno
Prunella grandiflora
(L.) Scholler
Wobdźěłać
p  d  w

Wulki jězončik (Prunella grandiflora) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).

Wulki jězončik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 30 (45) cm. Rostlina je rozpjeršenje kosmata.

Łopjena su w křižu přećiwostejne a dołhojće-jejkojte a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 6 cm. Hornje su často našćěpane a čumpaće kosmate.

Kćěje wot junija hač awgusta. Módrowioletne kćenja docpěwaja dołhosć wot 2 hač 2,5 cm a steja po štyrjoch hač po šesćoch w mutličkach, při čimž přesahuja lisćo. Krónowa rołka je horje zhibnjena. Hornja hubka ma formu helma, mjeztym zo delnja hubka je třidźělna.

Rosće na połsuchich a suchich trawnikach, na słónčnych lěsnych kromach a na suchich łukach. Preferuje skerje suche, małowutkate pódy.

Rostlina je předewšěm w srjedźnej Europje, sewjernje hač do južneje Šwedskeje, južnje hač do sewjerowuchodneje Španiskeje, w runinje rěki Po a w Bołharskej rozšěrjena.

  • Mały jězončik (Prunella vulgaris) ma kćenja z dołhosću mjez 0,7 hač 1,6 cm.
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 180.
  2. W internetowym słowniku: Braunelle
  • Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 718 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 312 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 242 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije