Wulka kitelnička

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wulka kitelnička
Kćenje wulkeje kitelnički (Muscari neglectum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: (Liliopsida)
podrjadownja: (Liliidae)
rjad: (Asparagales)
swójba: Hyacintowe rostliny (Hyacinthaceae)
ród: Kitelnička (Muscari)
družina: Wulka kitelnička
wědomostne mjeno
Muscari neglectum
Guss. ex Ten.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Wulka kitelnička (Muscari neglectum, syn. Muscari racemosum (L.) Mill.) je rostlina ze swójby hyacintowych rostlinow (Hyacinthaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćenja

Wulka kitelnička je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač do 30 cm.

Cyblička ma někotre pódlanske cyblički.

Łopjena docpěwaja šěrokosć wot 2 hač do 5 mm, su wusko-linealne, klunkate a so najwjetša po třoch hač po šesćoch w nazymje jewja. Wone su dlěše hač stołpik.

Kćěje wot apryla hač do meje. Šědźiwiznojte, karančkojte kćenja su dołhojte a steja w hustej, 3-6 cm dołhej kići a docpěwaja dołhosć wot 4 hač do 7 mm. 30 hač 50 wonjacych kćenjow je ćmowomódre a njesu běłu wobkromu.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće jako sćěhowar kultury wina na něhdyšich winicach. Pochadźa originalnje z ruma Srjedźneho morja. Preferuje suche, najwjetša wapnite pódy na ćoplišich, najwjetša k juhej měrjacych stejnišćach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 320 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 226 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije