Winowa róža

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Winowa róža
Winowa róža (Rosa rubiginosa)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: (Rosoideae)
ród: Róža[1][2] (Rosa)
družina: Winowa róža
wědomostne mjeno
Rosa rubiginosa
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Winowa róža (Rosa rubiginosa, syn.: Rosa eglanteria) je rostlina ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae) a domjaca dźiwja družina róžow. Dokelž jeje lisćo wonja kaž zrałe jabłuka, so za čas 19. lětstotka za wuplahowanje róžow wužiwaše.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Winow róža je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 1 hač 3 m.

Hałuzy njesu serpikojte, na spódku 1 cm šěroke kałače a rune seršćiki.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jeje lisćo wonje kaž zrałe jabłuka, wosebje za čas włóžneho wjedra a při rozrybowanju.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

2-3 (4) cm wulke róžojte kćenja so pokaza w juniju. Kćenjowe stołpiki, keluškowe łopješka a płody njesu znajmjeńša na bazy stołpikate žałzy.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Šiplenki su intensiwnje čerwjene, wobchowa keluch a buchu k woliju a marmeladźe předźěłane.

Płody - šiplenki

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w suchich łukach, skalnych žiwych płotach, na lěsnych kromach a skalnych zwisach. Preferuje w prawym měrje suche, zwjetša wapnite pódy.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 439.
  2. W internetowym słowniku: Rose

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 408 (němsce)
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
  • Rothmaler, W. et al.: Exkursionsflora von Deutschland, Band 1-4, Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg, Berlin (2002)
  • Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanik für Hochschulen. 35. Auflage, Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg, Berlin (2002)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije