Wildau

**Wuše Łomy**
němsce	Wildau
Wopon
Zakładne daty
stat	Němska
zwjazkowy kraj	Braniborska
wokrjes	Dubja-Błóta
wysokosć	45 metrow n.m.hł.
přestrjeń	9,1 km²
wobydlerstwo	10.848 (31. dec 2021)
hustosć zasydlenja	1192 wob. na km²
póstowe čisło	15745
předwólba	(+49) 03375
awtowa značka	LDS, KW, LC, LN
Politika a zarjadnistwo
měšćanosta	Frank Nerlich (bjezstronski)
adresa	Karl-Marx-Straße 36; 15745 Wildau
webstrona	wildau.de
Połoženje w Braniborskej
	wikidata: Wuše Łomy (Q566233)

52.31666666666713.633333333333

Koordinaty: 52° 19′ S, 13° 38′ W

Wildau (delnjoserbsce Wuše Łomy, do 1922 Hoherlehme^[2], prěnje naspomnjenje w lěće 1375 jako Alta Lomen^[3]) je městačko z něhdźe 10.000 wobydlerjemi w braniborskim wokrjesu Dubja-Błóta. Nadeńdźe so při juhowuchodnej měšćanskej hranicy Berlina, njedaloko Parska, při lěwym brjoze Dubje.

Južnje Wildawa běži awtodróha A 10 („Berlinski wobkruh“). Wildawske dwórnišćo je přez S-Bahn z Berlinom zwjazane.

Wobrazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Ewangelska cyrkej měra
Cyrkwina wrota
Techniska fachowa šula

Měšćanski dźěle[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wuše Łomy (Hoherlehme), Röthegrund, Schwartzkopff-Siedlung, Waldsiedlung a Bergsiedlung.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

↑ Ludnosć w Braniborskej po gmejnach dnja 31. decembra 2021 na statistik-berlin-brandenburg.de
↑ Hušše Łomy; Arnošt Muka: Meńa dolnoserbskich městow a wsow 1911-1928. (delnjoserbsce) (němsce)
↑ Lieselott Enders (Bearb.): Historisches Ortslexikon für Brandenburg, Teil 4 Teltow. Böhlau, Weimar 1976 (= Veröffentlichungen des Staatsarchivs Potsdam, Bd. 13), S. 152

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons: Wildau – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

Města a gmejny we wokrjesu Dubja-Błóta

[Metadaty_wobydlerstwo_DE-BB-1] Ludnosć w Braniborskej po gmejnach dnja 31. decembra 2021 na statistik-berlin-brandenburg.de

[2] Hušše Łomy; Arnošt Muka: Meńa dolnoserbskich městow a wsow 1911-1928. (delnjoserbsce) (němsce)

[3] Lieselott Enders (Bearb.): Historisches Ortslexikon für Brandenburg, Teil 4 Teltow. Böhlau, Weimar 1976 (= Veröffentlichungen des Staatsarchivs Potsdam, Bd. 13), S. 152

[1]

[2]

[3]