Wšelakołopjenaty chlěbownik
Napohlad
Wšelakołopjenaty chlěbownik z płodami (Artocarpus heterophyllus) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Rosales) |
swójba: | Marušnjowe rostliny (Moraceae) |
ród: | Chlěbownik[1][2] (Artocarpus) |
družina: | Wšelakołopjenaty chlěbownik |
wědomostne mjeno | |
Artocarpus heterophyllus | |
Lam. | |
Wšelakołopjenaty chlěbownik (Artocarpus heterophyllus, syn.: Artocarpus jaca Lam., Artocarpus integrifolius auct. non L. f.) je štom ze swójby marušnjowych rostlinow (Moraceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wšelakołopjenaty chlěbownik je štom, kotryž docpěwa wysokosć wot hač do 9 m.
Rostlina wutwori jenički hłowny zdónk. Króna je husta a kulojta.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Ćmowozelene łopjena su kožane a njelapate.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hoberske płody su zestajene a docpěwaja dołhosć wot hač do 60 cm a wahu wot hač do 18 kg. Wone su słódše hač płody wot Artocarpus integer. Jich powjerch je kremowje bruny a njese małke, kehelojte kopcy. Mjaso je lěpjate, žołte abo róžojte a njepřijomnje wonjeja.
Symjenja su brune, kotrež su jako słódke mjaso jědźne.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w juhowuchodnej Aziji rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 162.
- ↑ W internetowym słowniku: Brotfruchtbaum
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 108 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)