Wšelakołopjenaty chlěbownik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wšelakołopjenaty chlěbownik
Wšelakołopjenaty chlěbownik z płodami (Artocarpus heterophyllus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Marušnjowe rostliny (Moraceae)
ród: Chlěbownik[1][2] (Artocarpus)
družina: Wšelakołopjenaty chlěbownik
wědomostne mjeno
Artocarpus heterophyllus
Lam.
Wobdźěłać
p  d  w
Płód

Wšelakołopjenaty chlěbownik (Artocarpus heterophyllus, syn.: Artocarpus jaca Lam., Artocarpus integrifolius auct. non L. f.) je štom ze swójby marušnjowych rostlinow (Moraceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wšelakołopjenaty chlěbownik je štom, kotryž docpěwa wysokosć wot hač do 9 m.

Rostlina wutwori jenički hłowny zdónk. Króna je husta a kulojta.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Ćmowozelene łopjena su kožane a njelapate.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Hoberske płody su zestajene a docpěwaja dołhosć wot hač do 60 cm a wahu wot hač do 18 kg. Wone su słódše hač płody wot Artocarpus integer. Jich powjerch je kremowje bruny a njese małke, kehelojte kopcy. Mjaso je lěpjate, žołte abo róžojte a njepřijomnje wonjeja.

Symjenja su brune, kotrež su jako słódke mjaso jědźne.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w juhowuchodnej Aziji rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 162.
  2. W internetowym słowniku: Brotfruchtbaum

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 108 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)



Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije