Wšědna psowodźina

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wšědna psowodźina
Wšědna psowodźina (Frangula alnus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Hokowcowe rostliny (Rhamnaceae)
ród: Psowodźina[1][2] (Frangula)
družina: Wšědna psowodźina
wědomostne mjeno
Frangula alnus
Mill.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Wšědna psowodźina (Frangula alnus) je kerk abo štom ze swójby hokowcowych rostlinow (Rhamnaceae). Družina so wot někotrych awtorow do roda hokowcow (Rhamnus) zarjaduje, a potom ma wědomostne mjeno Rhamnus frangula.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wšědna psowodźina je kerk abo štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 1 hač do 4 m.

Hałuzy njenjesu ćernje a su běle dypkate.

Měnjate łopjena su jejkojte a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 5 (8) cm a šěrokosć wot hač do 5 cm. Wone njesu na kóždym boku 7-12 bóčnych nerwow.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot meje hač do junija. Pjećličbne kćenja su žołtozelene, likojte, docpěwaja šěrokosć wot něhdźe 5 mm a steja po dwěmaj hač po dźesaćoch w łopjenowych rozporach.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płody su čerwjene, pozdźišo ćmowomódre, 5-8 mm šěroke, kulowate jahody.

Maćizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Skora wobsahuje antranoidy.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće we łučinach, tymjenjach, wjerbowych kerčinach a we swětłych lěsach. Preferuje włóžne, zwjetŝa małobazowe hłubokosahace pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 406.
  2. W internetowym słowniku: Faulbaum

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 460, z wědomostnym mjenom Frangula alnus Mill. a ze synonymom Rhamnus frangula L. (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 424, z wědomostnym mjenom Frangula alnus (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije