Wšědna bukwica

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wšědna bukwica
Wšědna bukwica (Stachys officinalis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Cycawkowe rostliny (Lamiaceae)
podswójba: Lamioideae
ród: Přeslička[1][2] (Stachys)
družina: Wšědna bukwica
wědomostne mjeno
Stachys officinalis
(L.) Trev.
Wobdźěłać
p  d  w

Wšědna bukwica (Stachys officinalis) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae). Dalše serbske mjena su dobra přeslička, pomjatkowe zelo, serpinka a botentki. Družina so prjedy rodej Betonica přirjadowaše.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wšědna bukwica je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm. Rostlina je na spódku wodrjewjena.

Stołpik njese 1-3 pory lisćowych łopjenow.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Spódnje łopjena su dołho stołpikate a wusko-jejkojte.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač awgusta. Kćenja su ćěmnoróžojte a docpěwaja dołhosć wot 8 hač 15 mm. Hornja hubka je nimale płona. Tworja huste, kłosojte kwětnistwo, kotrež steji na kóncu stołpika.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na łuhojtych łukach, hórskich łukach a holach. Preferuje włóžne, bazowe, často małowapnite pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje, sewjernje hač do Skandinawiskeje rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 390.
  2. W internetowym słowniku: Ziest

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 244 (němsce), jako Betonica officinalis L. (Stachys o. (L.) Trev.)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 92 (němsce), jako Betonica officinalis, Stachys officinalis
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije