Storožynec
| swójske mjeno | Сторожинець | ||
|
| |||
| Wopon a chorhoj | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Zakładne daty | |||
| stat | |||
| oblasć | |||
| wysokosć | 366 metrow n.m.hł. | ||
| přestrjeń | 5,8 km² | ||
| wobydlerstwo | 14.197 (2016) | ||
| hustosć zasydlenja | 2.447,8 wob./km² | ||
| póstowe čisło | 59000 | ||
| předwólba | (+380) 3735 | ||

Storožynec (ukrainsce Сторожинець) je město w oblasći Černiwci na zapadnej Ukrainje, při rumunskej hranicy. Leži při rěce Seret w historiskej Bukowinje něhdźe 25 kilometrow juhozapadnje města Černowic.
Ma něhdźe 14 tysac wobydlerjow.[1]
Sydlišćo je so w lěće 1448 prěni raz naspomniło a ma wot lěta 1854 wikowanske a wot 1904 tež połne měšćanske prawa. Wot lěta 1775 słušeše Storožynec k rakuskemu krajej Bukowina. Po Prěnjej swětowej wójnje přeńdźe do Rumunskeje a wot kónca Druheje swětoweje wójny je dźěl Ukrainy. Hač do holocausta měješe město wulku židowsku wosadu.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Чисельнiсть наявного населення Украïни на сiчня 2016 року, Державна служба статистики Украïни, str. 82
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Storożyniec// // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. — Warszawa : Filip Sulimierski i Władysław Walewski, Tom XI (Sochaczew – Szlubowska Wola) z 1890 r.
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Černiwci |
Herca |
Chotyn |
Kicman |
Nowodnistrowsk |
Nowoselycja |
Sokyrjany |
Storožynec |
Waškiwci |
Wyžnycja |
Zastawna
Sydlišća měšćanskeho typa
Berehomet |
Hlyboka |
Kelmenci |
Kostryžiwka |
Krasnojilsk |
Lužany |
Nepolokiwci |
Putyla


