Jurij Wjela: Rozdźěl mjez wersijomaj
S Kategorija:Wosoba w Prěnjej swětowej wójnje bu přidata z HotCat |
wobraz |
||
| Rjadka 1: | Rjadka 1: | ||
[[Dataja:Jurij Wjela.jpg|mini|upright|Jurij Wjela]] |
|||
'''Jurij Wjela''' ({{wrěči|de}} ''Georg Wehle''; * [[4. měrca]] [[1892]] w [[Kubšicy|Kubšicach]], † [[6. apryla]] [[1969]] w [[Budyšin]]je) bě [[Serbja|serbski]] wučer, docent a spisowaćel kaž tež awtor serbskich wučbnicow. W lěće 1968 dósta [[Myto Ćišinskeho]] za swoje literarne dźěło. |
'''Jurij Wjela''' ({{wrěči|de}} ''Georg Wehle''; * [[4. měrca]] [[1892]] w [[Kubšicy|Kubšicach]], † [[6. apryla]] [[1969]] w [[Budyšin]]je) bě [[Serbja|serbski]] wučer, docent a spisowaćel kaž tež awtor serbskich wučbnicow. W lěće 1968 dósta [[Myto Ćišinskeho]] za swoje literarne dźěło. |
||
| Rjadka 6: | Rjadka 8: | ||
Po kóncu druheje swětoweje wójny běše z načolnikom šulskeho wotrjada [[Domowina|Domowiny]] a pomha tam a jako awtor wučbnicow při natwarju serbskeho šulstwa. Najwjetši dźěl jeho historisko-prozaiskeho dźěła nasta hakle na wuměnku, tak jako historiski swójbny roman zapołožene ''Robotow pak njeby kónc'', kotrež so ze serbskimi wsami wokoło [[Droždźij]]a zaběra. |
Po kóncu druheje swětoweje wójny běše z načolnikom šulskeho wotrjada [[Domowina|Domowiny]] a pomha tam a jako awtor wučbnicow při natwarju serbskeho šulstwa. Najwjetši dźěl jeho historisko-prozaiskeho dźěła nasta hakle na wuměnku, tak jako historiski swójbny roman zapołožene ''Robotow pak njeby kónc'', kotrež so ze serbskimi wsami wokoło [[Droždźij]]a zaběra. |
||
Jurij Wjela bě |
Jurij Wjela bě zmandźeleny z Anny, rodźenej Krausec (1896–1972). Wot lěta 1911 běše sobustaw [[Maćica Serbska|Maćicy Serbskeje]]. |
||
== Twórby == |
== Twórby == |
||
Wersija wot 2. oktobra 2018, 13:19
Jurij Wjela (němsce Georg Wehle; * 4. měrca 1892 w Kubšicach, † 6. apryla 1969 w Budyšinje) bě serbski wučer, docent a spisowaćel kaž tež awtor serbskich wučbnicow. W lěće 1968 dósta Myto Ćišinskeho za swoje literarne dźěło.
Syn skałarja běše wot 1907 do 1913 ze seminaristom na Krajnostawskim wučerskim seminarom w Budyšinje a nastupi w lěće 1913 swoje prěnje městno jako wučer w Njeswačidle, hdźež hač do lěta 1919 wosta. Wot 1916 do 1918 bě jako wojak w prěnjej swětowej wójnje. 1919–26 wučerješe w Komorowje a 1927–37 w Budestecach. Jako aktiwny čłon serbskich towarstwow a awtor dramatiskich hrow kaž na přikład „Paliwaki“ bu w lěće 1937 wot nacionalsocialistow z Łužicy wuhnaty.
Po kóncu druheje swětoweje wójny běše z načolnikom šulskeho wotrjada Domowiny a pomha tam a jako awtor wučbnicow při natwarju serbskeho šulstwa. Najwjetši dźěl jeho historisko-prozaiskeho dźěła nasta hakle na wuměnku, tak jako historiski swójbny roman zapołožene Robotow pak njeby kónc, kotrež so ze serbskimi wsami wokoło Droždźija zaběra.
Jurij Wjela bě zmandźeleny z Anny, rodźenej Krausec (1896–1972). Wot lěta 1911 běše sobustaw Maćicy Serbskeje.
Twórby
- Paliwaka. Dźiwadłowa hra, Budyšin 1936
- Wučer mjez ludom. LND, Budyšin 1962
- Bjez prócy a potu njepřińdźeš k złotu. LND, Budyšin 1965
- Robotow pak njebě kónc. LND, Budyšin 1968
- Pětr z Přišec: LND, Budyšin 1968[1]
- čěsce Budyšínský písař, 1986, Albatros, přełožk Emil J. Havlíček
Žórła
- Ingrid Juršikowa: Wjela, Jurij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 620sl.