Słódny kobołk

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Słódny kobołk
Słódny kobołk (Allium schoenoprasum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
rjad: (Asparagales)
swójba: Amarylisowe rostliny (Amaryllidaceae)
podswójba: Kobołkowe rostliny (Allioideae)
ród: Kobołk[1][2] (Allium)
družina: Słódny kobołk
wědomostne mjeno
Allium schoenoprasum
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Słódny kobołk (Allium schoenoprasum) je rostlina z podswójby kobołkowych rostlinow (Allioideae) znutřka amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae). Dalše serbske mjena su cyblink[3], cyblinka[3], kobołčk[4] a kobłušk[4].

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Słódny kobołk je wjacelětna rostlina, kotraž rosće zruna a docpěje wysokosć wot 10 hač 40 cm. Wona intensiwnje wonja.

Stołpik łopjena nima.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su 6 mm tołste, trubjałkojte, dudławe a steja w promješkach.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenjowe łopješka su swětłofijałkojte abo ćěmnofijałkojte, docpěwaja dołhosć wot něhdźe 1 cm, njejsu nihdy hwěžkojte. Kćenjowe stołpiki su krótše hač kćenja.

Rostlina njenjese lehnjenske cyble we kwětnistwje.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće dźiwje w Alpach a Jurje, na włóžnych łukach, w płonych bahnach, na rěčnych brjoze na włóžnym kamjentnej drjebiznje a wodźiwjeny při pěskowych ławach a w šotrje rěkow.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je žiwa w Europje, Aziji a sewjernej Americe.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Hižo za čas srjedźowěka rostlinu jako korjeninu kultiwowachu. Wón za solotwje a k garněrowanju wužiwa.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 198.
  2. W internetowym słowniku: Knoblauch
  3. 3,0 3,1 W internetowym słowniku: Schnittlauch
  4. 4,0 4,1 Michał Rostok, Jan Radyserb-Wjela, Matej Urban: Serbske rostlinske mjena. Budyšin 1908.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 3. zwjazk, ISBN 3-411-12033-9, strona 90 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 72 (němsce)
  • Throll: Was blüht im Garten? 1000 Pflanzen Pflege Merkmale Sorten, ISBN 978-3-440-11331-8, strona 328 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije