Pyšny žiwotnik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Pyšny žiwotnik
Pyšny žiwotnik (Thalictrum aquilegiifolium)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledony
rjad: (Ranunculales)
swójba: Maslenkowe rostliny (Ranunculaceae)
podswójba: Isopyroideae
ród: Žiwotnik[1][2] (Thalictrum)
družina: Pyšny žiwotnik
wědomostne mjeno
Thalictrum aquilegiifolium
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Thalictrum aquilegiifolium

Pyšny žiwotnik (Thalictrum aquilegiifolium) je rostlina ze swójby maslenkowych rostlinow (Ranunculaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Pyšny žiwotnik je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 1 m (40-120 cm) a šěrokosć wot 45 cm.

Stołpiki su sylne, hranite a nahe.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Šěrozelene abo módrozelene łopjena su zwobručowane a wobsteja z třoch hač sedmjoch eliptiskich, kulojtych hač owalnych pjerow. Jich kroma je hrubje a tupje zubata abo tróšku zarězana.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje w lěće. Kwětnistwo je pakićojte a wobsahuje wjele kćenjow. Róžojte, swětłowioletne abo nazeleń běłe kćenja su móškate. Kćenjowe łopješka su njenahladne, žołtozelene a skoro wotpadnu. Próškowe nitki su horjeka stołstnjene, swětłowioletne abo čerwjenojte, rědko běłe.

Wonjace kćenja insekty přiwabjeja.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płodźiki wisaja na dołhich stołpikach a su třihraniće křidleškowane.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće we łučinowych lěsach. Ma radšo mokre, wutkate, zwjetša wapnite pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje a Aziji rozšěrjena, při čimž předewšěm w srjedźnej Europje, na juh hač do sewjerneje Španiskeje, Pyrenejow a Peleponesa wustupuje. W Alpach hač do wysokosćow wot wjace hač 2000 m wustupuje.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 674.
  2. W internetowym słowniku: Wiesenraute

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 852 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 248 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 18 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije