Publik
Publik (němsce Publick; 1936–47 Wildfelde) běše holanske sydlišćo na sewjeru Hornjeje Łužicy, kotrež bu w lěće 1986 wopušćene a potom za Rychwałdsku brunicowu jamu wotbagrowane. Po hamtskich ličbach mějachu so pjatnaće wobydlerjow přesydlić.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Publik ležeše na prawym boku Běłeho Šepca mjez Wunšowom a Zamostami.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjeska – po sydlišćowej formje kulowc – naspomni so prěni raz pisomnje wokoło lěta 1400 jako Publicsdorff.[1] W slědowacych lětstotkach mjenowachu ju jenož hišće Publik (1505: Puplick; 1625: Bublick; 1791: Publick). Wot nacionalsocialistow bu dla swojeho serbskeho wjesneho mjena w lěće 1936 přemjenowana na Wildfelde, dósta pak swoje stare mjeno po wójnje wróćo.
Wjes a tamniši wudwór słušeštej wot lěta 1603 do Mužakowskeho stawoweho knjejstwa.
Wobydlerstwo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Po statistice Arnošta Muki měješe Publik we 1880tych lětach 60 wobydlerjow, kotřiž běchu bjez wuwzaća Serbja.[2] Ewangelscy Publičenjo přisłušachu znajmjeńša wot časa reformacije Rychwałdskej wosadźe.
Hlej tež
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Archiv verschwundener Orte Forst/Horno: Dokumentation bergbaubedingter Umsiedlung. 2010, str. 292f.
- Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 220sl, ISBN 978-3-7420-1623-2.
- ↑ Publik w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 120. → wšě wjeski