Prawy maniok
| |
| Prawy maniok (Manihot esculenta) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Malpighiales) |
| swójba: | Mlóčenjowe rostliny (Euphorbiaceae) |
| ród: | Maniok (Manihot) |
| družina: | Prawy maniok |
| wědomostne mjeno | |
| Manihot esculenta | |
| Crantz | |
Prawy maniok (Manihot esculenta) je rostlina ze swójby mlóčenjowych rostlinow (Euphorbiaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wědomostne mjeno[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wědomostne mjeno Mánihot pochadźa přez starše francoske słowo manihot (nětko manioc) z tupiskeho słowa mandioca a guaraniskeho słowa mandio „na škrobje bohate dule při M. esculenta.[1]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Helmut Genaust: Etymologisches Wörterbuch der botanischen Pflanzennamen. Nikol Verlag, Hamburg 2012, ISBN 978-3-86820-149-9, str. 78.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)