Apelsina

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Oranža” sposrědkowane)
Apelsina
Apelsina (Citrus sinensis) w Galiciji
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
swójba: Rutowe rostliny (Rutaceae)
ród: Citrusowe płody (Citrus)
družina: Apelsina[1][2]
wědomostne mjeno
Citrus sinensis
Wobdźěłać
p  d  w

Apelsina[1][2] (Citrus sinensis) je štom ze swójby rutowych rostlinow (Rutaceae). Dalšej serbskej mjenje stej apelsinowc a oranžowc[3]. Jeho płód je oranža[3].

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Apelsina je přecozeleny kerk abo małki štom, kotryž docpěje wysokosć wot hač do 8 m.

Króna je kulojta. Jeje hałuzy často njesu ćernje.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Dołhojće-jejkojte łopjena su kožane a błyšća. Jich stołpiki su słabje křidłate.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Běłe kćenja słódkojće wonjeja.

Płód[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płody su dolhojte hač kulowate, swětooranžowe hač ćmowočerwjene jahody. Jich bělizna so hodźa lochko wotbělić. Płodowe mjaso słodźi słódko-nakisal aromatisce.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w tropach a subtropach, ale tež w regionje Srjedźneho morja rozšěrjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płody so jako čerstwy sad jědźa abo k marmeladam a płodowe brěčki předźěłuja. Z płodoweje bělizny młodych płodow, kćenjow a łopjenow so eteriske wolije zhotowjeja.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 26.
  2. 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Apfelsine
  3. 3,0 3,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 316.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 252 (němsce)
  • Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 2. zwjazk, ISBN 3-411-12023-1, strona 249, pod hesłom Orangenpflanze (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije