K wobsahej skočić

Mutličkata želbija

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Mutličkata želbija
Mutličkata želbija (Salvia verticillata)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Cycawkowe rostliny (Lamiaceae)
podswójba: Nepetoideae
ród: Želbija[1][2]
družina: Mutličkata želbija
wědomostne mjeno
Salvia verticillata
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Mutličkata želbija (Salvia verticillata) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).

Mutličkata želbija je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 60 cm. Rostlina je kosmata.

Stołpiki su zrunane a zwjetša rozhałuzowane.

Łopjena su šěroko-wutrobojtez dwěmaj kónčkomaj hač třiróžkate, na křiž přećiwostejne a tróšku zmoršćene. Wone docpěwaja dołhosć wot 4 hač 12 cm a šěrokosć wot 3 hač 10 cm. Delnje łopjena su za čas kćěwa zwjetša zahinjene.

Kćěje wot junija hač septembra. Wioletne kćenja docpěwaja dołhosć wot 10 hač 15 mm a steja po wosmjoch hač po štyriadwacećoch čumpaće jedyn nad druhim we wjacorych mutličkach. Hornja hubka je nimale runa a prědku łžičkojta. Króna docpěwa dołhosć wot 10 hač 15 mm. Kosmaty keluch je wusko-zwónčkojty a docpěwa dołhosć wot 4 hač 7 mm. Próškowe łopješka su njepohibliwe.

Rosće na ćopłych połsuchich łukach, pućach, nasypach a skłoninach.

Pochadźa z wuchodneho dźěla regiona Srjedźneho morja.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 672.
  2. W internetowym słowniku: Salbei
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 314 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 242 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije