Mały pryskawc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Mały pryskawc
Mały pryskawc (Impatiens parviflora)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: (Rosopsida)
podrjadownja: (Asteridae)
rjad: (Ericales)
swójba: Balsaminowe rostliny (Balsaminaceae)
ród: Pryskawc (Impatiens)
družina: Mały pryskawc
wědomostne mjeno
Impatiens parviflora
DC.
Wobdźěłać
p  d  w

Mały pryskawc (Impatiens parviflora) je rostlina ze swójby balsaminowych rostlinow (Balsaminaceae). Dalše serbske mjeno je mały cyrkawc.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćenje

Mały pryskawc je jednolětna rostlina, kotraž docpěje wysokosć wot 30 hač 60 cm.

Swětozelene łopjena su jejkojte, schódne, nahe a tupje zubate.

Kćěje wot junija hač septembra. Swětłožołte kćenja docpěja dołhosć wot něhdźe 1 cm a steja po štyrjoch hač po dźesaćoch w kićach. Wone njesu zrunanu wotrohu a ma w póžěrku čerwjene smužki.

Płód je plecojty a docpěje dołhosć wot 1,5 hač 2 cm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w lěsach, na lěsnych kromach, lěsnych pućach, w parkach, žiwych płotach a zahrodach. Ma radšo čerstwe, wutkate, zwjetša małowapnite pódy na stejnišćach z wysokej włóžnosću powětra.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina pochodźe originalnje z Azije a je wot něhdźe lěta 1840 z botaniskich zahrodow wodźiwjena.

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 154 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 328 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije