Kałata žandawa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Kałata žandawa
Kałata žandawa (Genista germanica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród: Žandawa[1][2] (Genista)
družina: Kałata žandawa
wědomostne mjeno
Genista germanica
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Kałata žandawa (Genista germanica) je kerkowa rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kałata žandawa je kerk, kotryž docpěje wysokosć wot 30 hač do 60 cm. Starše hałuzy su sylnje ćernjojte, při čimž ćernje su rozhałuzowane. Młode hałuzy njenjesu ćernje, ale su lisćate. Trawuzelena rostlina je hrubje kosmata.

Cyłokromne łopjena su lancetojte a docpěja dołhosć wot 10 hač do 20 mm a šěrokosć wot hač do 8 mm. Pódlanske łopješka faluja.

Kćěje wot meje hač do junija. Kćenja docpěja dołhosć wot nimale 1 cm. Chorhoj je naha a krótši hač kosmaty čołmik. Keluch je kosmaty. Króna docpěje dołhosć wot 7 hač 11 mm.

Łušćinowy płód je dołho wotestejo kosmata a docpěje dołhosć wot něhdźe 1 cm.

Maćizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wobsahuje alkaloidy, na př. jědojty cytisin.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na lěsnych a pućowych kromach, na holach mjez wrjosom. Ma radšo małowutkate pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a wuchodnej Europje rozšěrjena, při čimž na sewjer hač do južneje Šwedskeje a na juh hač do sewjerneje Italskeje wustupuje.

Podobna družina[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Ćěmna žandawa (Genista anglica) je naha rostlina. Jeje łopjena su jejkojte a docpěja dołhosć wot 3 hač 7 mm. Rosće rozpjeršene w kónčinach z miłymi zymami.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 671.
  2. W internetowym słowniku: Ginster

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 150 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 318 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons



Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije