Jasna česnička
| |
| Jasna česnička (Hyacinthoides non-scripta) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | (Liliopsida) |
| podrjadownja: | (Liliidae) |
| rjad: | (Asparagales) |
| swójba: | Hyacintowe rostliny (Hyacinthaceae) |
| ród: | česnička (Hyacinthoides) |
| družina: | Jasna česnička |
| wědomostne mjeno | |
| Hyacinthoides non-scripta | |
| (L.) Chouard ex Rothm. | |
Jasna česnička (Hyacinthoides non-scripta) je rostlina ze swójby hyacintowych rostlinow (Hyacinthaceae).
Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Jasna česnička docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm.
Łopjena su linealne, błyšćace a docpěwaja šěrokosć wot 5 hač 10 mm.
Kćěje wot apryla hač meje. Kćenja su módre a steja po štyrjoch hač po dwacećoch w kići. Zwónčkoja kćenjowa wobalka je na spódku zrosćena. Kćenjowe stołpiki su krótše hač nošne łopješka a před-łopješka.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće w lisćowych lěsach a kerčinach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w zapadnej a sewerozapadnej Němskej a zapadnej Europje rozšěrjena.
Taksonomija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Synonymy za Hyacinthoides non-scripta su: Endymion non-scriptus (L.) Garcke, Hyacinthus non-scriptus L. a Scilla non-scripta (L.) Hoffmanns. et Link
Jasna česnička wutwori z Zwónčkatej česničku (Hyacinthoides hispanica) morfologisce ćěžko wotmjezowamny a bjezwonjowy bastard Hyacinthoides hispanica × Hyacinthoides non-scripta = Hyacinthoides × massartiana Geerinck (Synonym: Hyacinthoides × variabilis P.D.Sell). Tutón hybrid je jara wariabelny w jeho přiznamjenjach, steji pak w jeho wutworjenju přiznamjenjow zwónčkatej česničce bliže. Kultiwowane a wodźiwjene rostliny často na tutym bastardźe bazuja.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 278 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)