Jan Arnošt Hančka
Jan Arnošt Hančka (němsce Johann Ernst Hantschke; * 11. septembra 1867 w Hućinje, † 17. junija 1928 w Poršicach) bě serbski wučer a ludowy spisowaćel.
Wón narodźi so jako syn žiwnosćerja a wopytowa wot 1882 do 1888 Krajnostawski wučerski seminar w Budyšinje. Wot 1888 do 1890 wučerješe w Nowej Wsy nad Sprjewju a wot 1890 do 1892 w Myšecach. Wot 1892 hač do swojeje smjerće w lěće 1928 bě ze šulskim nawodu a kantorom w Poršicach.
Hančka wobkedźbowaše w nadawku Budyskeho hamtskeho hejtmana po 1914 Serbske Nowiny, Łužicu a Katolski Posoł a přełožowaše nastawki. We Weimarskej republice čini tójšto za wudźěłanje wučbnych planow za serbšćinu a redigowaše šulskej čitance Kwětki (1921) a Zahrodka (1925). Krótko do swojeje smjerće pisa awtobiografiju Z mojich dźěćacych lět.
Hančka bě wot 1910 čłon Maćicy Serbskeje a hač do swojeje smjerće z městopředsydu jeje pedagogiskeho wotrjada. Na třiceći lět steješe jako wyši wučer na čole serbskich ewangelskich wučerjow. Jako jich zastupjer wotpokaza spočatk lěta 1919 zawjedźenje obligatoriskeje serbskeje wučby při dwurěčnych šulach.
Žórle
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Jurij Młynk: Hančka, Jan Arnošt. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 171sl.
- Slav Outposts in Central European History: The Wends, Sorbs and Kashubs