Hlebjojta łoboda
| |
| Hlebjojta łoboda (Atriplex prostrata) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eudikotyledony Jadrowe eudikotyledony | |
| rjad: | (Caryophyllales) |
| swójba: | Pólšicowe rostliny (Chenopodiaceae) |
| ród: | Łoboda[1][2] (Atriplex) |
| družina: | Hlebjojta łoboda |
| wědomostne mjeno | |
| Atriplex prostrata | |
| C.D. Bouché ex DC. | |
Hlebjojta łoboda (Atriplex prostrata) je rostlina ze swójby pólšicowych rostlinow (Chenopodiaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hlebjojta łoboda je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 90 cm.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena su hlebijojte. Delnje łopjena su přećiwostejne, tróšku třiróžkate a tak dołhe kaž šěroke. Hornje łopjena su schódne a na woběmaj bokomaj šěrozelene abo swětłozelene hač ćmowozelene, ćeńkošupiznate hač wobnažace.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot julija hač septembra. Njenahladne muske a žónske kćenja steja w kłubičkach w łopjenowych rozporach a w čumpatych kłosach. Muske kćenja zelenu wobałku maja, mjeztym zo žónske kćenja dwě zelenej łopješce maja.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Płody njesu dwě rombiskej łopješce.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w njerodźowych wobrostach na hrjebjach, na smjećowy a drjebiznowych městnach, nadróžnych kromach, brjohach a mórskich přibrjohach. Preferuje włóžne, jara wutkate, čumpate běłohlinowe a hlinjane pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 228.
- ↑ W internetowym słowniku: Melde
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 344 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)