Hlebjojta łoboda

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Hlebjojta łoboda
Hlebjojta łoboda (Atriplex prostrata)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledony
Jadrowe eudikotyledony
rjad: (Caryophyllales)
swójba: Pólšicowe rostliny (Chenopodiaceae)
ród: Łoboda[1][2] (Atriplex)
družina: Hlebjojta łoboda
wědomostne mjeno
Atriplex prostrata
C.D. Bouché ex DC.
Wobdźěłać
p  d  w

Hlebjojta łoboda (Atriplex prostrata) je rostlina ze swójby pólšicowych rostlinow (Chenopodiaceae).

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Hlebjojta łoboda je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 90 cm.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su hlebijojte. Delnje łopjena su přećiwostejne, tróšku třiróžkate a tak dołhe kaž šěroke. Hornje łopjena su schódne a na woběmaj bokomaj šěrozelene abo swětłozelene hač ćmowozelene, ćeńkošupiznate hač wobnažace.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač septembra. Njenahladne muske a žónske kćenja steja w kłubičkach w łopjenowych rozporach a w čumpatych kłosach. Muske kćenja zelenu wobałku maja, mjeztym zo žónske kćenja dwě zelenej łopješce maja.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płody njesu dwě rombiskej łopješce.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w njerodźowych wobrostach na hrjebjach, na smjećowy a drjebiznowych městnach, nadróžnych kromach, brjohach a mórskich přibrjohach. Preferuje włóžne, jara wutkate, čumpate běłohlinowe a hlinjane pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 228.
  2. W internetowym słowniku: Melde

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 344 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije