Hatna syć
| |
| Hatna syć (Schoenoplectus lacustris) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
| ród: | (Schoenoplectus) |
| družina: | Hatna syć |
| wědomostne mjeno | |
| Schoenoplectus lacustris | |
| (L.) Palla | |
Hatna syć (Schoenoplectus lacustris) je rostlina ze swójby cachorowych rostlinow (Cyperaceae). Dalše serbske mjeno je koniki.
Wopisanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hatna syć je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 100 hač 400 cm. Rostlina ma dołhe wuběžki.
Stołpik docpěwa tołstosć wot 1,5 cm, je zrunany, bjezłopjenowy a wusahuje z wody.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Ma jenož na spódku łopjena, wot kotrychž najwjetše wodźa we wodźe.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač julija. Pakić wobsteji z mnoholičbnych čerwjenobrunych, 0,5 hač 1 cm dołhich kłóskow na kóncu zeleneho stołpika. Kćenja ma tři pěsty.
Płody su třihranite.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w stejacych abo słabje běžacych wodźiznach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Podobna družina
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Słonišćowa syć (Schoenoplectus tabernaemontani) ma šěrozeleny stołpik. Kćenja ma jenož dwě pěsće. Płód je płona. Rosće w słonych wodźiznach.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 408 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 440 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)