Hórska serlica
Hórska serlica (Asperula cynanchica) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Asteridy Euasteridy I | |
rjad: | (Gentianales) |
swójba: | Čerwjenkowe rostliny (Rubiaceae) |
ród: | Serlica[1] (Asperula) |
družina: | Hórska serlica |
wědomostne mjeno | |
Asperula cynanchica | |
L. | |
Hórska serlica (Asperula cynanchica) je rostlina ze swójby čerwjenkowych rostlinow (Rubiaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hórska serlica je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 5 hač 30 cm.
Stołpik je štyrihranity.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena docpěwaja dołhosć wot 4 cm a šěrokosć wot jenož 1 hač 2 mm a su wuskolancetojte, jednonerwne, wótre, krótko kosmate abo nahe. Delnje łopjena steja po štyrjoch w mutličkach.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač septembra. Jasnoróžojte, jasnolila abo běłe kćenja docpěwaja dołhosć wot 3 hač 7 mm a maja štyri rozšěrjene krónowe kónčki. Króna ma fromu lika a je štyristołpowa.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Płód je zornaty-hruby.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na suchich trawnikach, słónčnych zwisach, skłoninach, nawěwach a lěsnach kromach. Preferuje ćopłe, słónčne, suche, zwjetša wapnite, čumpate pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 453.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 28 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 30 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)