Bahnowy ledźbjenc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Bahnowy ledźbjenc
Bahnowy ledźbjenc (Lotus pedunculatus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród: Ledźbjenc[1] (Lotus)
družina: Bahnowy ledźbjenc
wědomostne mjeno
Lotus pedunculatus
Cav.
Wobdźěłać
p  d  w

Bahnowy ledźbjenc (Lotus pedunculatus, synonym: Lotus uliginosus) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).

Bahnowy ledźbjenc

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Bahnowy ledźbjenc je wjacelětna zelišćowa rostlina, kotraž docpěje wysokosć wot 20 hač do 90 centimetrow a ma słabje pjelsćojće kosmate stołpiki a łopjena. Rostlina je słabje jědojta.

Stołpiki su kulojte a dudławe.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su pjećličbnje pjerite, tołstojte, při kromach kosmičkate a deleka módrozelene. Delnje łopjena sedźa direktnje na stołpiku.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wón kćěje wot junija hač do julija ze žołtymi kćenjowymi hłójčkami. Kwětnistwo wobsteji z hač do 12 jednotliwych kćenjow a je hłójčkojty wokołk. Kćenja docpěja dołhosć wot 1,2 hač do 1,5 centimetrow.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Płody su rune a docpěja dołhosć wot połdra hač do třoch centimetrow.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Bahnowy ledźbjenc rosće w bahnach a łučinach, na włóžnych łukach, na rěkach a jězorach hač do wysokosć wot něhdźe 1200 metrow. Rosće preferujo na połchłódkojtych, słabje kisałych pódach z pH-hódnosćom mjezy 4,5 a 7,5.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Bahnowy ledźbjenc je w Europje, Aziji a sewjernej Africe daloko rozšěrjeny.

Wostatne[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Bahnowy ledźbjenc je wužitna rostlina za mjetele, pčoły a druhe insekty. Wón bu tež kaž picowa rostlina wužiwany a při składnosći samo wusyty.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 232.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 324 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
WikiSpecies
WikiSpecies
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije