Běły łastojčnik
| |
| Běły łastojčnik (Vincetoxicum hirundinaria) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy I | |
| rjad: | (Gentianales) |
| swójba: | Barbjenkowe rostliny (Apocynaceae) |
| podswójba: | Łastojčnikowe rostliny (Asclepiadoideae) |
| ród: | Łastojčnik[1][2] (Vincetoxicum) |
| družina: | Běły łastojčnik |
| wědomostne mjeno | |
| Vincetoxicum hirundinaria | |
| Medik. | |
Běły łastojčnik (Vincetoxicum hirundinaria) je rostlina z podswójby łastojčnikowych rostlinow (Asclepiadoideae) znutřka swójby barbjenkowych rostlinow (Apocynaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wjacelětna zelišćowa rostlina docpěje wysokosć mjezy 30 a 120 centimetrami.
Ricom je lězucy.
Stołpiki je njerozhałuzowane a dudławe.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Přećiwostejnje rjadowane Łisćowe łopjena su dołhojte a na bazy wutrobojte. Wone su hładkokromowe a horjeka ćěmnje namódreń zelene, deleka nadpadnje swětliše. Docpěwaja dołhosć wot 8 hač 12 cm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Čas kćěwa traje wot meje hač awgusta. Kćenja steja w małkich kićach w hornich łopjenowych rozporach. Króna docpěje šěrokosć wot něhdźe pjeć hač sydom milimetrow, je nažołć běła a kołoformowa abo likojta. Próškowe łopješka a pěsta wutworja centralny kompleks. Płódnik je horjeka stejny a z pjeć próšnikami k stołpej zrosćeny.
Płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Płody docpěja dołhosć wot 3 hač 5 cm. Symjenja njesu předźenojće błuyšćace kosmy.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na lěsnych kromach, kamjentnych drjebiznowych nasypnišćach a skalnych trawnikach. Ma radšo za čas lěća ćopłe, w prawym měrje suche, zwjetša wapnite pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je předewšěm w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 228.
- ↑ W internetowym słowniku: Schwalbenwurz
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 68 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 166 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)