K wobsahej skočić

Žołty munčik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Žołty munčik
žołty munčik (Odontites luteus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
wotrjad: (Magnoliophyta)
rjadownja: (Rosopsida)
podrjadownja: (Asteridae)
rjad: (Lamiales)
swójba: Hubinkowe rostliny (Orobanchaceae)
ród: Munčik (Odontites)
družina: Žołty munčik
wědomostne mjeno
Odontites luteus
(L.) Clairv.
Wobdźěłać
p  d  w

Žołty munčik (Odontites luteus) je rostlina ze swójby trudownikowych rostlinow (Orobanchaceae).

Po někotrych žórłach je swójbje trudownikowych rostlinow (Scrophulariaceae) přirjaduje.

Žołty munčik je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač do 50 cm. Rostlina je kosmata.

Stołpik njese horjeka sylnje wotstejace, dołhe bóčne hałužki.

Łopjena su deleka přećiwostejne, horjeka schódne a nimale cyłokromowe.

Kćěje wot julija hač do oktobra. Lisćata, husta kłóska wobsahuje złotožołte kćenja, kotrež docpěwaja dołhosć wot 5 hač do 8 mm. Hornja hubka je płonje helmojta. Delnja hubka ma dwaj wottykanej bóčnej kónčkaj. Póžěradło steji šěroko wotewrjene.

Rostlina je kaž čerwjeny munčik połpřižiwnik.

Rosće na suchich trawnikach, słónčnych zwisach, nawěwach a kromach chójnowych lěsow. Preferuje suche, bazite, zwjetša wapnite pódy na ćopłych stejnišćach.

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 336
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije