Žołty žanowc
| |
| Žołty žanowc (Colutea arborescens) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | (Rosopsida) |
| podrjadownja: | (Rosidae) |
| rjad: | (Fabales) |
| swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
| podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
| ród: | Žanowc[1] (Colutea) |
| družina: | Žołty žanowc |
| wědomostne mjeno | |
| Colutea arborescens | |
| L. | |
Žołty žanowc (Colutea arborescens) je kerkowa rostlina ze swójby łušćinowcow.
Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Žołty žanowc je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 2,5 hač 5 m.
7 hač 13, zwjetša 11 łopjenow je šěroko-owalne, njeporowje pjerite a maja 1-3 cm šěroke pjerja.
Kćěje wot junija hač awgusta. Dołho stołpikate, zrunane kići wobsteji z dweju hač wosmjoch žołtych kćenjow, kotrež docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač 2,5 cm. Chorhojčka kćenja njese brunočerwjene smužki. Keluch ma formu zwónčka a ma pjeć rozdźělnych zubkow.
Zrałe łušćinowe płody maja brjuchaće naduwanu, pergamentojtu sćěnu. Płody na rozdźěl wot druhich łušćinowych płodow so njepuknu, ale so jako cyłk wot wětra preč wěja. Wone docpěwaja dołhosć wot 6 hač 8 cm.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće w słónčnych kerčinach, žiwach płotach, na lěsnych kromach, nadróžnych a awtodróhowych kromach a na železniskich nasypach. Preferuje ćopłe w lěće suche, zwjetša wapnite pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w južnej Němskej, delnjej Awstriskej a južnej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 672
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 458 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 420 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)