Šwižna hubinka
| |
| Šwižna hubinka (Orobanche gracilis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy I | |
| rjad: | (Lamiales) |
| swójba: | Hubinkowe rostliny (Orobanchaceae) |
| ród: | Hubinka[1][2] (Orobanche) |
| družina: | Šwižna hubinka |
| wědomostne mjeno | |
| Orobanche gracilis | |
| Sm. | |
Šwižna hubinka (Orobanche gracilis) je rostlina ze swójby hubinkowych rostlinow (Orobanchaceae).
Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Dwulětna holoparasit na łušćinowcach docpěwa rosćensku wysokosć wot 10 hač 60 centimetrow.
Jednory stołpik je brunojty, žołtojty abo čerwjenojty a ma zwjetša mjenje hač 15 šupiznowych łopjenow.
Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Łopjena njewobsahuja chlorofyl a su brunojte.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot meje hač awgusta (rědko hač oktobra). Kćenja, z korjeninskej nalice podobnym wonjom, steja w hustych kićach abo kłóskach. Króna je nutřka so błyšćena mutnje-krejčerwjena a znutřka žołta a docpěwa dołhosć wot 15 hač 25 mm. Napřećo wobkromje je čerwjena abo čerwjenobruny. Žołta pěsta ma purpurnobrunu kromu. Mučniki su horjeka žałzowe. Pěstka je žałowje kosmata.
Parazit[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina parazitiske žiwjenje wjedźe na rodach Lotus, Genista, Hippocrepis a Trifolium.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće na połsuchich trawnikach a słónčnych suchich łukach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w južnej Němskej, ćopłych dołach Alpow a južnej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 156.
- ↑ W internetowym słowniku: Sommerwurz
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 372 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
