Čerwjena poćel

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Čerwjena poćel
Čerwjena poćel (Bryonia dioica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Cucurbitales)
swójba: Banjowcowe rostliny (Cucurbitaceae)
ród: Poćel[1][2] (Bryonia)
družina: Čerwjena poćel
wědomostne mjeno
Bryonia dioica
Jacq.
Wobdźěłać
p  d  w

Čerwjena poćel (Bryonia dioica, syn. Bryonia cretica subsp. dioica (Jacq.) Tutin) je rostlina ze swójby banjowcowych rostlinow (Cucurbitaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Čerwjeny poćel je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 200 hač do 400 cm. Rostlina ma 20 (2n) chromozomow.

Korjeń je rěpojty.

Stołpik je hruby a wutworja kaž spirale wjerćace, lězace ranki.

Łopjena su schódne, rukojte, pjećkónčkojće lapate abo tupje zubate.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač do septembra. Muske a žónske nažołć běłe kćenja sedźa na rozdźělnych rostlinach. Žónske kćenja maja přeměr wot 10 hač do 12 mm a njesu sprašiwjene husto kosmate zbytki próškowych łopješkow. Jich kelušk je někak poł tak dołhi kaž króna. Plěšk je hrubje kosmaty. Muske kćenja maja přeměr wot 12 hač do 18 mm.

Kćenja so wot insektow wopróšuja.

Płody[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Zrałe jahody su šarlachčerwjene.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće pod žiwymi płotami, při płotach, na smjećowych městnach a pućach. Ma radšo wutkate, čumpate hlinjane pódy na ćoplišich stejnišćach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 340.
  2. W internetowym słowniku: Zaunrübe

Wobrazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 144 (němsce)
  • Christoph Mayr: Giftfibel, Giftstoffe aus der Tier- und Pflanzenwelt. Bechtermünz Verlag, 1995, ISBN 3-86047-390-5., stronje 86 a 87, pod hesłom Weiße Zaunrübe, z wědomostnym mjenom Bryonia cretica ssp. dioica
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Wotkazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije