Serbske Pazlicy
| ||
| gmejna: | Njebjelčicy | |
| zagmejnowanje: | 1974 | |
| wobydlerstwo: | 272 (31. decembra 2023)[1] | |
| wysokosć: | 190 metrow n.m.hł. | |
51.26527777777814.177222222222190
| ||
| póstowe čisło: | 01920 | |
| předwólba: | 03578 | |
 Njebjelčanska dróha w Serbskich Pazlicach | ||
wikidata: Serbske Pazlicy (Q160555)
| ||
Serbske Pazlicy (němsce Wendischbaselitz, 1937–46 Kleinbaselitz) su wjes, kotraž ke gmejnje Njebjelčicy słuša. Serbske Pazlicy leža kilometer wuchodnje Njebjelčic w Hornjej Łužicy a maja 272 wobydlerjow, tuž su druhi najwjetši dźěl gmejny.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wjes leži něhdźe pjeć kilometrow wuchodnje Kamjenca při dróze wot Njebjelčic do Chrósćic, wotpowědowacej staremu wikowanskemu pućej Via regia. Wjesne hona maja přestrjeń wot 3,86 km² a wobsteja zwjetša z polow. Na 196 metrow wysokim kopcu z mjenom Spalena hórka při sewjerozapadnej kromje wsy namakachu palne rownišća Billendorfskeje kultury. Na samsnym městnje wudobywachu z małeje skały granodiorit.
Susodne wsy su Pěskecy w sewjeru, Smječkecy (gmejna Worklecy) a Wěteńca w juhowuchodźe a Njebjelčicy w zapadźe.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Prěnje historiske naspomnjenje pućowca sta so w lěće 1374/82 jako Pazelicz Slavicum („słowjanske Pazlicy“). Přimjeno słužeše rozeznawanju wot njedaloko ležacych Němskich Pazlic. Wjacore wulke wrotowe wobłuki wobknježa napohlad wsy, tak na přikład při statokomaj na Njebjelčanskej čo. 9 a čo. 30.
Hač do 19. lětstotka běchu Serbske Pazlicy mjez dwěmaj ležownostnymaj knjejstwomaj rozdźělene. Mjeztym zo słušeše połojca k wobsydstwu Worklečanskeho ryćerkubła, steješe tamna połojca pod knjejstwom klóštra Marijina hwězda. Dawki płaćeše pak cyła wjes jenož klóštrej.
Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
| Podaća po cencusu 2011; staw: 9.5.2011[2] | Serbske Pazlicy |
gmejna |
|---|---|---|
| ličba wobydlerjow | 281 | 1196 |
| ličba domjacnosćow | 89 | 411 |
| wosoby na domjacnosć | 3,2 | 2,9 |
| swójby | 87 | 366 |
| bydlenske twarjenja | 79 | 336 |
| bydlenska přestrjeń na wosobu (m²) | 35,8 | 36,6 |
| přerězna staroba w lětach | 41,3 | 41,6 |
| kwocient młodostnycha | 35 | 28 |
| kwocient starychb | 30 | 26 |
| podźěl prózdne stejacych bydlenjow | 7,2 % | 3,8 % |
| a: poměr ličby wosobow pod 18 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 b: poměr ličby wosobow nad 65 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 | ||
Po Mukowej statistice mějachu Serbske Pazlicy we 1880tych lětach 179 wobydlerjow, mjez nimi 174 Serbow (97 %) a jenož pjećo Němcy.[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl gmejnskeho wobydlerstwa wot 88,6 %.[4]
W lěće 1925 bě mjez 244 wobydlerjemi 229 katolskich (93,8 %). Katolscy wěriwi słušeja ze starodawna k Njebjelčanskej, ewangelscy wot lěta 1902 k Smječkečanskej wosadźe.
Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Jurij Grós (1931–2019), Domowinski funkcionar, zapósłanc w Ludowej komorje NDR
- Pawoł Šenkar (1925–1948), prěni brigadnik Serbskeje młodźiny 1947
Hlej tež[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Westliche Oberlausitz zwischen Kamenz und Königswartha (= Werte unserer Heimat. Zwjazk 51). 1. nakład. Akademie Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-05-000708-7, str. 132.
- Serbske Pazlicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
- ↑ Statistiski krajny zarjad Sakskeje: gmejna Njebjelčicy (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 101. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 252. [254 wobydlerjow, z nich 170 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 0 z pasiwnymi, 55 serbskich dźěći a młodostnych, 29 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Serbske Pazlicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow