Józef Jakubaš
Józef Jakubaš (němsce Josef Jakubasch; * 15. nowembra 1890 w Bójswecach, † 13. februara 1958 we Worklecach) bě serbsko-katolski farar, doktor teologije, basnik a spisowaćel.
Žiwjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Narodźi so jako syn ratarja w Bójswecach a wotrosće po přećahu swójby w Bělšecach. Wot 1904 do 1913 bě chowanc Serbskeho seminara w Praze. Tam wopytowaše wot 1904 do 1910 němski Małostronski gymnazij, po tym studowaše wot 1910 do 1913 teologiju. Swój studij dokónči w lětomaj 1913/14 w Paderbornje. 1916 bu w Praze promowowany.
Skutkowaše najprjedy wot 1918 do 1921 jako kapłan w Drježdźanach a wot 1921 do 1923 bě posledni prezes Serbskeho seminara do jeho zawrjenja přez biskopstwo. W lěće 1923 bě za někotre měsacy kapłan w Chrósćicach. Po dalšim studiju w Romje (1923–25) bu tam promowowany na doktora kanoniskeho prawa. Po nawróće do Sakskeje bě wot 1925 do 1939 farar w Löbtauje a w lěće 1939 kaž tež znowa wot kónca Druheje swětoweje wójny z fararjom při Serbskej cyrkwi w Budyšinje. We woběmaj wójnomaj skutkowaše jako wojerski duchowny.
Twórba
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Hižo jako 19-lětny wozjewješe formalnje dokonjane basnje kaž tež powědančka w Katolskim Posole a w Krajanu. Wuznamna bě jeho knižka Serbski kraj, krasny raj (Budyšin 1914). Wot 1920 do 1924 bě redaktor Krajana. Nimo toho přełoži Molièrowu hru Skupy do serbšćiny.
Wot 1911 bě Jakubaš čłon Maćicy Serbskeje.
Swójba
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Józef Jakubaš bě starši bratr słownikarja Filipa Jakubaša (1895–1966) a sotrowc Filipa Rězaka (1859–1921).
Žórło a literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Rudolf Kilank: Jakubaš, Józef. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 221
- Jurij Šołta: Farar dr. theol. a dr. jur. can. Józef Jakubaš 60 lět. Nowa doba 4, čo. 133, 16. nowembra 1950