Zeleny włosanc

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Zeleny włosanc
Zeleny włosanc (Setaria viridis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
podswójba: Panicoideae
ród: Włosanc[1] (Setaria)
družina: Zeleny włosanc
wědomostne mjeno
Setaria viridis
(L.) P.Beauv.
Wobdźěłać
p  d  w

Zeleny włosanc (Setaria viridis) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Zeleny włosanc je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 5 hač 50 cm. Rostlina rosće w promjenjach.

Stwjelca su wustupowace.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su zelene a docpěwa šěrokosć wot 12 mm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač oktobra. Kćenja steja w hustym a kłosojtym kwětnistwje, kotrež docpěwa dołhosć wot 2 hač 10 cm a šěrokosć wot 12 mm. Wóska je lědma widźomna. Seršćički docpěwaja dołhosć wot wjace hač 5 mm a su zelene, pozdźišo tež wioletne.

Přiwuznosć[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Zeleny włosanc płaći jako ródnu formu zornjateho włosanca (Setaria italica) a so hodźi z tym hišće křižować.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na rolach, předewšěm mjez majsom a běrnami, w zahrodach, na winicach, na železniskim šotrje, na nadróžnych kromach a w plestrowych fugach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 546.

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 442 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije