Wulka krawina

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wulka krawina
Wulka krawina (Lythrum salicaria)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy II
rjad: (Myrtales)
swójba: Krawinowe rostliny (Lythraceae)
tribus: Lythreae
ród: Krawina[1] (Lythrum)
družina: Wulka krawina
wědomostne mjeno
Lythrum salicaria
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Wulka krawina (Lythrum salicaria) je rostlina ze swójby krawinowych rostlinow (Lythraceae). Dalše serbske mjeno je zelenina.

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wulka krawina je zrunana rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 50 hač 100 cm. Wona na spódku wodrjewi.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łopjena su přećiwostejne abo w mutličkach po třoch a lancetojte. Wone docpěwaja dołhosć wot 10 cm.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač septembra. Fijałkočerwjene kćenja docpěwaja šěrokosć wot 1,5 hač 2,5 cm a maja 6 šwižnych krónowych łopješkow. Wone steja w dołhim kłóskojtym kwětnistwje. Šěsć krónowych łopješkow docpěwa dołhosć wot 8 hač 12 mm. 12 próškowych łopješkow ma rozdźělne dołhosće.

Kóžda rostlina ma 3 rozdźělne typy kćenjow, kotrež so w dołhosći pěstkow a próškowych łopješkow rozeznawaja.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na mokrych łukach, we łukowych přirowach a na hatnych přibrjohach. Preferuje wutkate, tež wapnite hlinjane a běłohlinowe pódy.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 215.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 238 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 56 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije