K wobsahej skočić

Wulka kopřiwa

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wulka kopřiwa
Wulka kopřiwa (Urtica dioica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Kopřiwowe rostliny
(Urticaceae)
tribus: (Urticeae)
ród: Kopřiwa[1][2] (Urtica)
družina: Wulka kopřiwa
wědomostne mjeno
Urtica dioica
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Wulka kopřiwa (Urtica dioica) je rostlina ze swójby kopřiwowych rostlinow. Dalše serbske mjeno je wjelelětna kopřiwa.

Ilustracija

Wulka kopřiwa je dwudomna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 1,5 m (30 hač 150 cm). Rostlina njese krótke seršćate a dołhe palne kosmy.

Stołpiki su hranite, zrunane a móškaće kosmate.

Łopjena docpěwaja dołhosć wot wjace hač 5 cm a su přećiwostejne, dołhojte, na spódku wutrobojte, hrubje rězane a ćmowozelene.

Wona kćěje wot julija hač do oktobra. Muske a žónske kćenja steja na rozdźělnych rostlinach. Pakiće su dlěše hač łopjenowy stołpik.

Wona rosće na pućnych kromach, smjećišćach a brjohach rěkow.

Wulka kopřiwa je swětodaloko we měrnych klimowych pasmach rozšěrjena.

Młoda rostlina so móže jako spinatojtu zeleninu přihotować. Prasowany wutk pomha přećiwo nalětnjej mučnosći.

  • Mała kopřiwa (Urtica urens) je jednodomna rostlina, kotrejež łopjena su jejkojte, tupe, swětłozelene a docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 4 cm. Pakić je krótša hač łopjenowy stołpik. Rosće w zahrodźe, na rolach a njerodźowych honach.
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 210.
  2. W internetowym słowniku: Brennnessel
  • GU Maxi-Kompaß Blumen, ISBN 3-7742-3852-9, strona 220 (němsce)
  • GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 218 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 350 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 342 (němsce)
  • Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica serbska, Budyšin (1927)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
  • Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)
Commons
Commons
WikiSpecies
WikiSpecies


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije