Wuškata jětrowka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wuškata jětrowka
Wuškata jětrowka (Thlaspi perfoliatum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
podrjadownja: (Rosidae)
rjad: (Brassicales)
swójba: Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae)
ród: Jětrowka[1][2][3] (Thlaspi)
družina: Wuškata jětrowka
wědomostne mjeno
Thlaspi perfoliatum
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Wuškata jětrowka (Thlaspi perfoliatum) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wuškata jětrowka je jednolětna, módrozelena rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 7 hač 20 cm.

Stołpik je kulojty.

Łopjena su cyłokromne abo słabje zubate. Hornje łopjena wutrobojće stołpik wobpřimaja.

Kćěje wot měrca hač junija. Běłe kćenja steja we wjelekćenjowych, na spočatku hłójčkojće-hustych, pozdźišo podlěšenych kićach. Štyri łopatkojte krónowe łopješka docpěwa dołhosć wot 2 hač 2,5 cm a so jenož 1 mm šěroko puknu.

Truki su wopačnje wutrobojte, prědka šěroko křidłowane a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 8 mm.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w suchich łukach, na pućach, winicach a rolach. Preferuje słónčne stejnišćo z wapnitymi a bazowymi pódami.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje, sewjernje hač do južnejej Skandinawiskeje rozšěrjena.

Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 180
  2. W internetowym słowniku: Hellerkraut
  3. W internetowym słowniku: Täschelkraut

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 20 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 120 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije