Wrjećenkojty rupik
.jpg)
| |
| Wrjećenkojty rupik (Saxifraga tridactylites) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eudikotyledony Jadrowe eudikotyledony | |
| rjad: | (Saxifragales) |
| swójba: | Rupikowe rostliny (Saxifragaceae) |
| ród: | Rupik[1][2] (Saxifraga) |
| družina: | Wrjećenkojty rupik |
| wědomostne mjeno | |
| Saxifraga tridactylites | |
| L. | |
Wrjećenkojty rupik (Saxifraga tridactylites) je rostlina ze swójby rupikowych rostlinow (Saxifragaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wrjećenkojty rupik je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 3 hač 20 cm. Rostlina je zelena abo čerwjenojta.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena so hornje mjeńše nastanu a su małke, łopatkojte abo zwjetša třilapate.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot měrca hač meje. Kćenja docpěwaja wulkosć wot 4 hač 8 mm.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na pućach, murjowych krónach, šćerkowych třěchach, železniskim šotrje, nasypach a pěskowych polach. Preferuje wotewrjene, suche pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 442.
- ↑ W internetowym słowniku: Steinbrech
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 148 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)