Wšědny pupnik
Napohlad
Wšědny pupnik (Hydrocotyle vulgaris) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjad: | (Apiales) |
swójba: | (Araliaceae) |
ród: | Pupnik[1][2] (Hydrocotyle) |
družina: | Wšědny pupnik |
wědomostne mjeno | |
Hydrocotyle vulgaris | |
L. | |
Wšědny pupnik (Hydrocotyle vulgaris) je rostlina z podswójby pupnikowych rostlinow (Hydrocotyloideae) znutřka swójby (Araliaceae) .
Wopisanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wšědny pupnik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač do 100 cm.
Stołpiki su lězuce a korjenjace na sukach.
Łopjena su tarčojte. Jich łopjency su kulojte a na kromje karbowane a docpěwaja wulkosć wot 2 hač do 4 cm.
Kćěje wot julija hač do awgusta. Kćenja su běłe abo čerwjenojte a docpěwaja wulkosć wot wjace hač 2 mm. Wone steja po třoch hač po pjećoch w hłowojtych wokołkach.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w płonych tymjenjach, na bahnowych łukach a na hrjebjowych kromach. Preferuje mokre, nachwilnje powodźene, małowapnite pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Noty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 409
- ↑ W internetowym słowniku: Wassernabel
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 368 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 154 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)