Wšědna popróšnica
| |
| Wšědna popróšnica (Berteroa incana) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | (Rosopsida) |
| podrjadownja: | (Rosidae) |
| rjad: | (Brassicales) |
| swójba: | Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae) |
| ród: | Popróšnica[1][2] (Berteroa) |
| družina: | Wšědna popróšnica |
| wědomostne mjeno | |
| Berteroa incana | |
| (L.) DC. | |
Wšědna popróšnica (Berteroa incana) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wšědna popróšnica je jednolětna abo dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 65 cm (20-70 cm). Cyła rostlina je napadnje šěropjelsćojta a ma ćeńki čopojty korjeń.
Stołpik je zrunany, zwjetša rozhałuzowany.
Łopjena su lancetojte, zwjetša cyłokromne a docpěwaja dołhosć wot 3 hač 5 cm.
Kćěje wot junija hač oktobra. Kćenja steja w chětro hustych, pozdźišo sylnje podlěšenych kićach. Štyri běłe krónowe łopješka su nimale hač do srjedźišća rozpaćene a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 6 mm.
Truki su šěroko eliptiske, tróšku wopłonjene a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 9 mm (7-10 mm) a tołstosć wot 3 hač 5 mm.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće w njerodźowych wobrostach, na pućach, drjebiznowych městnach, železniskim arealu, přistawach, prózdnych rolach a pustych płoninach. Preferuje suche, šćerkowe a pěskowe pódy na swětłych, ćopłych stejnišćach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.
Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 356
- ↑ W internetowym słowniku: Graukresse
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 22 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 118 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)