Włosaty drapalc
| |
| Włosaty drapalc (Dipsacus pilosus) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Asteridy Euasteridy II | |
| rjad: | (Dipsacales) |
| swójba: | Drapalcowe rostliny (Dipsacaceae) |
| ród: | Drapalc[1][2] (Dipsacus) |
| družina: | Włostaty drapalc |
| wědomostne mjeno | |
| Dipsacus pilosus | |
| L. | |
Włosaty drapalc (Dipsacus pilosus, syn. Virga pilosa (L.) Hill.) je rostlina ze swójby drapalcowych rostlinow (Dipsacaceae).
Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Włosaty drapalc je dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 60 hač do 120 cm.
Stołpiki su zrunane a njesu 1-3 mm dołhe kałače.
Přećiwostejne łopjena su krótko stołpikate, owalne a zubate. Spódnje łopjena su dołhostołpikate, mjeztym zo stołikowe łopjena su krótkostołpikate.
Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Kćěje wot julija hač do awgusta. Nažołć běłe kćenja njesu štyri kónčki a steja hustych hłójčkach, kotrež docpěwaja wulkosć wot 2 hač do 2,5 cm a su wot lancetojtych přikrywnych łopješkow wobdate. Keluch je do wjacezubkoweho zwontkowneho keluška a škličkojteho, zubateho, woprawdźiteho kelucha dźěleny. Króna je 5-7 mm dołha rołka a njese štyri kónčki.
Najprjedy wusahuja čornowioletne próšniki, mjeztym zo pěsty so pozdźišo rozwiwaja.
Nošne łopjena su tak dołhe kaž kćenje, lancetojte a seršćaće kosmičkate.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće we łučinowych lěsach a na włóžnych łukach. Preferuje jara włóžne, wutkate pódy na połsćinowe stejnišćach.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w Europje a zapadnej Azije rozšěrjena.
Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 100.
- ↑ W internetowym słowniku: Karde
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 232 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 128 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)