Wódna maslenka

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wódna maslenka
Ilustracija wódneje maslenki (Ranunculus aquatilis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledony
rjad: (Ranunculales)
swójba: Maslenkowe rostliny (Ranunculaceae)
podswójba: Ranunculoideae
tribus: Ranunculeae
ród: Maslenka[1][2] (Ranunculus)
družina: Wódna maslenka
wědomostne mjeno
Ranunculus aquatilis
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina

Wódna maslenka (Ranunculus aquatilis) je rostlina ze swójby maslenkowych rostlinow (Ranunculaceae).

Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wódna maslenka je jednolětna rostlina abo trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 200 cm.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Podnurjene łopjena su fajn rozdźělene a docpěwaja dołhosć wot 5 cm, mjeztym zo płuwanske łopjena su hač do nimale spódki třiškałobowe a kulowate.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot apryla hač septembra. Kćenja wusahuja po jednym z wody a docpěwaja wulkosć wot 1 hač 1,6 (2) cm. Při tym so běłe kćenjowe łopješka dótkaja. Jeli woda po sylnych spadkach steji přewysoko, tak zo kćenja njemóžeja z wody wusahuja, da kćenja zawrjene wostanu a so sam wopróša.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće w stejacych abo pomału běžacych, wutkatych, zwjetša płonych, małowapnitych wodźiznach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 250.
  2. W internetowym słowniku: Hahnenfuß

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 40 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 134 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije